Dzban, słowo stare, a nowe

Klękam nabożnie, oczy mrużę, wbijam się w fotel, gdy Brückner w swym słwoniku etymologicznym pisze PRASŁOWO. Tak napisał o dzbanie.

Piękne słowo. Znamy je z życia codziennego i z przysłów: póty dzban wodę nosi, póki się ucho nie urwie.
To znaczy, że dzban ucho mieć musi.
Dzban jest pusty w środku, dlatego też ludzie głupi od niedawnego czasu dzbanami są nazywani. Na przykład na Twitterze:

Słowo znane, nawet prasłowo, w nowym znaczeniu, zwie się neosemantyzmem. Z kronikarskiego obowiązku, nie bez przyjemności, odnotowuję.